محسن قزل سفلو؛ علی اکبر جعفری؛ مرتضی علویان؛ محمد رادمرد
دوره 13، شماره 4 ، بهمن 1402، ، صفحه 55-79
چکیده
براساس معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای، بهره‌مندی از انرژی هسته‌ای برای اهداف صلح‌آمیز حق تمامی کشورهای مستقل است. لیکن تلاش و پیگیری جمهوری اسلامی ایران برای دستیابی به این حق تبدیل به بزرگترین ...
بیشتر
براساس معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای، بهره‌مندی از انرژی هسته‌ای برای اهداف صلح‌آمیز حق تمامی کشورهای مستقل است. لیکن تلاش و پیگیری جمهوری اسلامی ایران برای دستیابی به این حق تبدیل به بزرگترین چالش در سیاست خارجی این کشور و بطور روشن به تقابل با ایالات متحده آمریکا تبدیل شده است و تا آینده نامعلوم ادامه خواهد داشت. سؤال اصلی که در این پژوهش مطرح می‌شود این است که چه رابطه‌ای بین مقامات سیاسی ایران و آمریکا با شکل‌گیری سیاست خارجی تقابلی دو کشور در برنامه هسته‌ای ایران وجود دارد؟ یافته‌های علمی این پژوهش نشان می‌دهد، درحالی‌که رقابت اصلی روئسای جمهور آمریکا در نحوه مهار برنامه هسته‌ای ایران بوده، تأکید رهبر ایران بر ارتقای دانش هسته‌ای و سیاست روئسای جمهور ایران در چگونگی ارتقای آن می‌باشد. بدین‌ترتیب سیاست خارجی ایران- آمریکا در برنامه هسته‌ای از نقش مقامات متأثر بوده است. به نظر نویسندگان این مقاله، نظریه ملی- بین‌المللی جیمز روزنا که به هر دو سطح تحلیل خرد و کلان همزمان اهمیت می‌دهد، رویکرد مناسبی برای پرداختن به این موضوع می‌باشد. همچنین با بهره‌گیری از روش تبیینی و با استفاده از اسناد و منابع کتابخانه‌ای و برخی منابع آماری این موضوع بررسی شده است.
